Często zadawane pytania

Wskaźnik wodoru  pH to miara aktywności jonów wodorowych w roztworze, wyrażającym ilościowo jego kwasowość. Pojęcie to zdefiniował w 1909 r. Przez duńskie chemik Sorensen. Wskaźnik nazywany jest pH, zgodnie z pierwszymi literami łacińskiego słowa potentia hydrogeni  -moc wodoru, lub pondus hydrogenii – masa wodoru. Kwasowość podłoża ma ogromne znaczenie dla różnych procesów chemicznych, a możliwość wystąpienia lub wynik określonej reakcji często zależy od pH środowiska. Poziom pH określa stopień kwasowości lub zasadowości wody. Poziom pH 7 jest uważany za neutralny (idealnie jest to zakres wartości od 7,2 do 7,6 i jak najbliżej 7,4). Przy wartościach pH poniżej 7 roztwór jest kwaśny. Przy wartościach pH powyżej 7 – alkaliczny. Wartość pH powyżej 7,8 prowadzi do gromadzenia się różnych złóż minerałów, wapienia i innych nalotów. Kwasowość pH przyczynia się do korozji różnych powłok metalicznych. W codziennym życiu odczuwamy wpływ pH wody: naloty w czajniku, bębnie pralki, częściowo rdza w rurach wodnych, niekorzystne oddziaływanie „surowej”wody  na skórę wskazuje na zwiększoną jej kwasowość lub zwiększoną zasadowość .

SPC –  Środki powierzchniowo czynne (substancje powierzchniowo czynne) są związkami chemicznymi znajdującymi się zwykle w dowolnym detergencie, nawet w zwykłym mydle. Właśnie to dzięki nim środki czyszczące w ogóle czyszczą. Zanieczyszczenia, szczególnie tłuszcze, smary, bardzo trudno zmyć wodą. Spróbujmy umyć tłuste ręce wodą. Woda spłynie bez zmywania tłuszczu. Cząsteczki wody nie przywierają do cząsteczek tłuszczu i nie zabierają  ich razem z sobą. Dlatego zadaniem jest sprawienie by cząsteczki tłuszczu przylepiały się do cząsteczek wody. Właśnie to robią surfaktanty. Cząsteczka środka powierzchniowo czynnego jest  spoiwem, której jeden biegun jest lipofilowy (łączy się z tłuszczami), a drugi jest hydrofilowy (wchodzi w kontakt z cząsteczkami wody). Oznacza to, że jeden koniec cząstki środka powierzchniowo czynnego  przyłącza się do cząstki tłuszczu, a drugi koniec – do cząstek wody. Jednak większość wilgoci w organizmie człowieka zawiera również bazę tłuszczową. Na przykład, warstwa ochronna skóry (lipidy – tłuszcze, które chronią skórę przed różnymi bakteriami w organizmie) jest tłuszczową  folią i surfaktanty oczywiście ją niszczą. A infekuje, atakując miejsce, które jest najmniej chronione, co oczywiście jest szkodliwe dla zdrowia ludzkiego. Surfaktanty niszczą również komórki ciała (aktywność niszczenia zależy od rodzaju środka powierzchniowo czynnego).

Eksperci twierdzą, że po zetknięciu z detergentem warstwa ochronna skóry powinna zregenerować się w ciągu 4 godzin w co najmniej 60%. Są to standardy higieny ustanowione przez normy specyfikacji państwowej. Jednak nie wszystkie detergenty zapewniają taką zdolność regeneracji skóry jakie przewidują normy. Skóra beztłuszczowa i odwodniona starzeje się szybciej. Ponadto, środki powierzchniowo czynne mogą gromadzić się w mózgu, wątrobie, sercu, tkance tłuszczowej i kontynuować destrukcję organizmu przez długi czas. A ponieważ bez detergentów praktycznie nikt nie może się obejść, surfaktanty są stale uzupełniane i magazynowane w naszym ciele, powodując ciągłe szkody dla. Surfaktanty mają również wpływ na funkcje rozrodcze mężczyzn, analogiczne do wpływu  promieniowania radioaktywnego.

Problem pogłębia fakt, że nasze oczyszczalnie ścieków nie radzą sobie dobrze z usuwaniem środków powierzchniowo czynnych. W związku z tym szkodliwe środki powierzchniowo czynne wracają do nas z wodą , prawie w tym samym stężeniu, w którym wylewamy je do kanalizacji. Jedynymi wyjątkami są produkty z  biodegradowalnymi środkami powierzchniowo czynnymi.

Środki powierzchniowo czynne anionowe  – Ich główną zaletą jest stosunkowo niski koszt, wydajność i dobra rozpuszczalność. Ale są też najbardziej agresywnymi w w oddziaływaniu na  organizm ludzki. Kationowe środki powierzchniowo czynne mają właściwości bakteriobójcze. Niejonowe środki powierzchniowo czynne – Główną ich zaletą jest korzystny wpływ na tkaninę i co najważniejsze – 100% biodegradacji. Amfolityczne środki powierzchniowo czynne – w zależności od podłoża (kwasowość / zasadowość) przejawiają charakter kationowych lub anionowych.

Niektóre z anionoaktywnych (anionowych) środków powierzchniowo czynnych, na przykład sulfoniany alkilowe, wykazują dobrą biodegradowalność (80-98%). Jednak niejonowe środki powierzchniowo czynne mają najbardziej kompletną (100%) biodegradowalność.

Włączenie do formuły detergentów niejonowych środków powierzchniowo czynnych  powoduje  zmniejszenie zawartości substancji anionowych odkładających się na skórze. Podobny efekt, a mianowicie zmniejszenie gromadzenia się anionowych środków powierzchniowo czynnych na skórze i tkankach, uzyskano dzięki  wprowadzeniu do komponowania detergentów enzymów pochodzenia biologicznego .

Jednym z głównych kryteriów bezpieczeństwa środowiskowego chemii gospodarczej jest biodegradowalność środków powierzchniowo czynnych zawartych w ich składzie. Rozróżniamy  pierwotną biodegradowalność, która implikuje zmiany strukturalne (transformację) środków powierzchniowo czynnych przez mikroorganizmy, prowadzące do utraty właściwości powierzchniowo czynnych. Przez całkowitą biodegradowalność rozumie się końcową biodegradację środka powierzchniowo czynnego do dwutlenku węgla i wody. Produkty HURACLEAN zawierają tylko biodegradowalne środki powierzchniowo czynne, co potwierdzają stosowne badania.

Ze względu na powszechność i duże zapotrzebowanie używania środków powierzchniowo czynnych duże znaczenie mają ich właściwości fizyko-chemiczne, zwłaszcza ich toksyczność i biodegradowalność. Wszystkie stosowane środki powierzchniowo czynne są oceniane na według i na podstawie europejskich dokumentów regulacyjnych, Instytutu Ekologii Człowieka i higieny środowiska pod względem ich bezpieczeństwa itp. Zgodnie z ogólnie przyjętą klasyfikacją biodegradowalne środki powierzchniowo czynne są podzielone na trzy główne grupy: biodegradowalne środki powierzchniowo czynne (1 grupa); częściowo rozkładalne środki powierzchniowo czynne (grupa 2); biologicznie nierozkładalne środki powierzchniowo czynne (grupa 3).

Zgodnie z przepisami europejskimi produkt uznaje się za biodegradowalny, jeżeli jego rozkład na nieszkodliwe pierwiastki (występujące oczywiście w środowisku) przekracza 80%. Próbki doświadczalne rozkładają się o 85% w 28 dni (test „Sapromat 28 dni” ), tj. na poziomie glukozy, a następnie ulegają całkowitemu rozpadowi.

Pierwsza grupa obejmuje środki powierzchniowo czynne tzw. Glukozydy (alkohole tłuszczowe i kwasy tłuszczowe), są one szeroko stosowane jako składniki detergentów i środków czyszczących, środków zwilżających, składników kosmetyków itp. Druga grupa obejmuje środki powierzchniowo czynne zawierające w swojej strukturze benzen lub pierścień fenolowy – są to najbardziej toksyczne związki organiczne. Zakres oddziaływania takich środków powierzchniowo czynnych jest w przybliżeniu taki sam jak w przypadku pierwszej grupy, ale z większym uwzględnieniem w detergentach  technicznych. Ich produkcja na całym świecie jest stopniowo zmniejszana nie tyle ze względu na powolną biodegradowalność, ale raczej ze względu na ustaloną toksyczność produktów pośrednich ich rozkładu w odniesieniu do hydrobiontów (organizmów wodnych). Środki powierzchniowo czynne z trzeciej grupy obejmują izomeryczne węglowodory, które w ogóle nie ulegają rozkładowi i praktycznie nie są wytwarzane.

Ze względu na taniość i dostępność środków powierzchniowo czynnych z drugiej grupy znajdują one szerokie zastosowanie, zwłaszcza w środkach do zmywania naczyń. Jednym z pośrednich wskaźników stosowania takich właśnie środków powierzchniowo czynnych w detergentach może być skuteczność wyrażana zdaniem „myje nawet w zimnej wodzie”. Jeśli wziąć pod uwagę, że środki powierzchniowo czynne z tej grupy ulegają usunięciu z powierzchni dopiero po 10-14 płukaniu, można obliczyć, ile toksycznych substancji dostaje się do ludzkiego ciała podczas mycia naczyń lub sprzętu do produkcji żywności środkami z takimi komponentami. Najbardziej znanymi surfaktantami tej grupy są „Neonole”, zakazane do stosowania w krajach Unii Europejskiej. Ta klasa środków powierzchniowo czynnych jest dostatecznie tania, co czyni ją najczęstszym surowcem do produkcji detergentów produkowanych przez producentów krajowych.

Produkty HURACLEAN zawierają tylko biodegradowalne środki powierzchniowo czynne, które są zawarte w pierwszej grupie, co potwierdzają odpowiednie badania. Innymi słowy, środki powierzchniowo czynne stosowane w detergentach HURACLEAN są identyczne jak stosowane w produkcji kosmetyków.

Jednym z głównych aspektów unikalnej natury produktów HURACLEAN jest oczywiście działanie powierzchniowo czynne. W porównaniu do innych produktów uzyskuje się lepsze i głębsze efekty czyszczenia.

Prawie każdy produkt HURACLEAN zawiera pewną inną kombinację środków powierzchniowo czynnych. Dzięki swojej wysokiej wydajności doskonale potrafią oddzielać i usuwać brud. Te produkty powodują erozję zanieczyszczeń o prawie każdym składzie chemicznym. W wielu przypadkach niszczone są wiązania między cząsteczkami brudu , w wyniku czego znacznie zwiększa się zdolność czyszcząca produktu.

Ustawodawstwo europejskie ustanowiło standardy biodegradacji surfaktantów. Normy te określa dyrektywa EWG 73/404 / EWG i wymaga, aby biodegradowalność przekraczała 90%. Wszystkie środki powierzchniowo czynne wchodzące w skład produktów HURACLEAN spełniają te wymogi.

Przede wszystkim dlatego, że „twardą wodę” – z wysoką zawartością w niej soli wapnia, magnezu i innych minerałów, czynią bardziej „miękką”, co uskutecznia efekty czyszczenia. Wapno zawarte w wodzie zmniejsza skuteczność detergentu, ponieważ utrudnia jego rozpuszczanie w wodzie, fosforany również usuwają ten efekt. Jednak szkodzą środowisku, odkładając się w drenach  stymulują nadmierny wzrost glonów.

Przyspiesza to procesy gnilne, a w rezultacie prowadzi do całkowitego zniszczenia  podwodnego życia. Jony wapnia lub magnezu, które są częścią wapna, nie wpływają na skuteczność produktów HURACLEAN, dlatego ich skład nie wymaga włączania fosforanów. Oczywiście jest to wielka korzyść dla środowiska.

Rozpuszczalniki to związki chemiczne lub mieszaniny, które rozpuszczają różne substancje. Najważniejszą różnicą między środkami czyszczącymi na bazie rozpuszczalników i środkami czyszczącymi na bazie wody (HURACLEAN PRZ) jest to, że rozpuszczalniki całkowicie rozpuszczają smar, a woda i detergenty przekształcają go w emulsję.

Każda powierzchnia, niezależnie od tego jak gładka, ma określoną strukturę. Zanieczyszczenia gromadzą się zwykle w najgłębszych rowkach. Surfaktanty wychwytują cząsteczki smaru,  niszcząc przyczepność tych cząstek ze sobą. W rezultacie czego mogą one  być przenoszone; Ten proces nazywa się emulgowaniem.

Bardzo ważna jest wiedza o stężeniu produktu.

Dostarczane produkty HURACLEAN na etykietach zawierają wyraźne informacje dotyczące ich rozcieńczania. Ta informacja powinna być traktowana jako wytyczna.

Mając doświadczenie w rozcieńczaniu produktu, można pomyśleć o innych wariantach. Po pewnym czasie konsument zaczyna rozważać  różne własne opcje rozcieńczania produktu , w zależności od potrzeby zastosowania.

Nigdy nie używaj nierozcieńczonych produktów HURACLEAN, o ile nie mają konsystencji żelu.

Użycie skoncentrowanego produktu jest bez znaczenia, ponieważ nie poprawia właściwości czyszczących. Po dodaniu wody produkt staje się bardziej wydajny, ponieważ zmniejsza się  granica jego nasycenia.

Enzymy (fermenty) są substancjami organicznymi o charakterze białkowym, które są syntetyzowane w komórkach i przyspieszają zachodzące w nich reakcje. Substancje, które mają podobny wpływ na naturę nieożywioną, nazywa się katalizatorami. Pierwszy raz wyizolowane z żywych komórek w 1926 roku. Enzymy są całkowicie nietoksyczne, wytwarzane przez  mikroorganizmy niepatogenne. Stosowane są w medycynie, przemyśle spożywczym i przemyśle lekkim. Obecnie enzymy są aktywnie wykorzystywane w produkcji detergentów, są głównym składnikiem bioproszków. Zwykle stosuje się  mieszaniny dwóch lub trzech enzymów:

Proteaza – enzym zasadowy – pomaga w oczyszczaniu zanieczyszczeń białkowych, takich jak krew, jaja, trawa. Substancje te przylegają ściśle do powierzchni tkaniny. Proteaza rozbija białko na peptydy, łatwo rozpuszczające się w wodzie.

Amylaza eliminuje plamy, ze skrobi ziemniaków, czekolady, żywności dla niemowląt. Zaschnięta  skrobia jest podobna do kleju wobec innych składników zanieczyszczenia i jest prawie  nieusuwalna przy użyciu proszku o średniej alkaliczności. Amylaza przekształca skrobię w dekstryny i cukier, usuwając plamę z tkaniny.

Lipaza niszczy zanieczyszczenia powstałe na bazie tłuszczów i olejów, a usuwanie tych substancji przy  pomocy enzymów zwiększa ogólną skuteczność detergentu.

Celulaza odświeża kolor tkaniny, usuwa inkrustowane cząstki brudu, utrzymuje biel tkanin, posiada zdolności zmiękczające.

Uwaga!

Znane są opinie: im cieplejsza woda, tym lepiej usuwa się zanieczyszczenia. Jednak pranie w temperaturze 90 ° C i wyższej daje dobry wynik tylko w przypadku tłustych plam. Jako, że  białko  w wysokich temperaturach, ścina się,  sprawia to, że  plama się „utrwala” na tkaninie i prawie niemożliwe jest jej usunięcie. W takim przypadku pomoże bioproszek, usuwający najbardziej trwałe zanieczyszczenia w temperaturze 35-40 ° C. Pranie z zastosowaniem bioproszku zaleca się przeprowadzić w dwóch etapach. Po pierwsze, pranie namoczyć, aby enzymy „oddziałały” na plamach; maksymalna temperatura wody dla zamaczania to 42 ° С, po tym zabiegu enzymy giną. W nowoczesnych pralkach ten etap jest umieszczony jest w specjalnym programie „biofazy”. W drugim etapie można już prać w zwykły sposób, a nawet gotować. Wówczas do pracy przystępują  komponenty, które usuwają plamy tłuszczu i oleju. Warto jednak pamiętać, że enzymy „zjadają” wszystkie białka, które znajdą na swojej drodze, dlatego do rzeczy z naturalnych materiałów białkowych – wełny i jedwabiu, nie należy ich stosować, inaczej z biegiem czasu ubrania mogą po prostu się odkształcić. Dlatego do prania wełny i jedwabiu należy stosować specjalne środki do prania.

Enzymy, to aktywne białka, są mniej wrażliwe na czynnik pH niż żywe bakterie. Dlatego pH może być szacowane od neutralnego do zasadowego.

Optymalna temperatura dla właściwego działania enzymów to 40-45 ° C, w tej temperaturze detergent  działa skuteczniej, a i mniej trzeba go zużyć.

Probiotyki – to bezpieczne i i pożyteczne bakterie, które mają pozytywny wpływ na zdrowie ludzi i zwierząt. Natura wokół nas stworzyła bakterie, które są potężnym narzędziem do organizowania wielu procesów na Ziemi.

Wszystko w przyrodzie podlega działaniu bakterii, to one okazują się utylizatorami (czyścicielami) odpadów życia. Zdolność do selekcjonowania i wykorzystywania pozytywnych bakterii w celu kolonizacji patogennej flory doprowadziła do stworzenia nowej klasy produktów – myjących probiotyków.

Podczas czyszczenia produktami probiotycznymi większość patogennych bakterii usuwa się za pomocą środków fizycznych, tak jak w przypadku regularnego czyszczenia.

Innowacyjność aspektu PIP – polega na natychmiastowym po oczyszczeniu, powierzchni czyszczonej, (podłogi, ściany, meble, łóżka, wyroby sanitarne itp.)utworzeniu się na niej warstwy pożytecznych bakterii . Te bakterie natychmiast osłaniają całą przestrzeń, żywność i wodę, zapobiegając tym samym mnożeniu się patogenów.

Po pierwsze, składem bazy na podstawie której powstały. Detergenty HURACLEAN są wodnymi roztworami związków organicznych. Produkty nie zawierają tak agresywnych wtrąceń, jak chlor, fosforany, ftalany, wybielacze optyczne, słabo biodegradowalne środki powierzchniowo czynne, kwasy organiczne.

Po drugie, składem dodatków. Produkty są wzbogacone  enzymami i probiotykami, gwarantując  nową jakość czystych powierzchni bez tradycyjnej dezynfekcji.

Po trzecie, stopniem agresywności. Detergenty HURACLEAN są całkowicie bezpieczne dla każdego rodzaju powierzchni, w tym delikatnych, ponieważ nie zawierają agresywnych składników chemicznych. Prezentowane produkty są niepalne, nielotne.

Po czwarte, jakością  właściwości dezynfekujących. Detergenty HURACLEAN nie zawierają substancji chemicznych, które tłumią życiową aktywność mikroorganizmów.

Po piąte, właściwościami wydłużonego działania. Detergenty HURACLEAN dobrze myją i jednocześnie dezynfekują . Ich działanie nie kończy się po wyschnięciu powierzchni. Enzymy rozkładają substancje organiczne na około 5-6 dni więc bakterie mogą nadal pracować, utrzymując się na powierzchni nawet przez dwa miesiące.

Po szóste, całkowitym brakiem toksyczności. Detergenty HURACLEAN są całkowicie bezpieczne dla oczu, dróg oddechowych, skóry, ubrań, nietoksyczne, nie wywołują reakcji alergicznych, także  u dzieci. Umożliwiają pracę bez sprzętu ochronnego, nie odkładają się w ciele ludzkim. Zgodnie z parametrami ostrej toksyczności, produkty należą do substancji klasy IV (niskiego ryzyka), co potwierdzają wyniki kontroli sanitarnych i epidemiologicznych jakim podlega  każdy detergent.

Po siódme, wysoką stabilnością. Detergenty HURACLEAN nie mają właściwości nasycenia, mają natomiast wydłużony efekt, który pozwala na kilkakrotne stosowanie tego samego roztworu . Podczas gdy jakość konwencjonalnych detergentów pogarsza się, gdy zostają nasycone zanieczyszczeniami, co uniemożliwia wielokrotne stosowanie tego samego roztworu.

Oczywiście, każdemu producentowi  najdroższy swój własny produkt. Jedynym sposobem na weryfikację jest wypróbowanie i wybór najbardziej odpowiedniego dla siebie środka.

Zarodniki – to mikroskopijne zarazki bakterii, które służą podtrzymywaniu życia w niesprzyjających warunkach. Zarodniki są formacjami jednokomórkowymi, zwykle mniej lub bardziej kulistymi.

Zarodniki zachowują żywotność podczas suszenia i zamrażania, giną podczas sterylizacji (podgrzane do 120 stopni przez 30 minut).

W detergentach HURACLEAN bakterie są w stanie przetrwalnikowym, co zapewnia ich przetrwanie podczas transportu i przechowywania.

Pod pojęciem opór (odporność) zrozumieć należy zdolność drobnoustroju do tolerancji dużych stężeń środka dezynfekującego niż reszta mikroorganizmów tego szczepu (gatunku).

Odporne mikroorganizmy funkcjonują, rozmnażają się i rozprzestrzeniają w środowisku.

Uzyskana oporność jest stała i dziedziczona przez kolejne generacje bakterii.

W zetknięciu z korzystnym  podłożem,  powierzchnią, wiele bakterii zaczyna tworzyć biofilm, uruchamiając mechanizm ochronny przed negatywnymi warunkami środowiskowymi.

Biofilm (kolonia) jest tworzony przez jeden lub wiele rodzajów mikroorganizmów. Formowanie się  trwa od kilku godzin do kilku dni. W biofilmie bakteria wytrzymuje do 1000 razy więcej oddziaływania  antybiotyku niż dawka śmiertelna na wolną bakterię. Biofilm utrzymuje środowisko hodowlane dla bakterii.

Po naniesieniu na powierzchnię niepatogennych bakterii zawartych w detergentach HURACLEAN nasyca się ją konkurencyjnymi szczepami probiotycznymi, które sprawują niespecyficzną kontrolę nad liczbą warunkowo- patogennej i patogennej flory poprzez ich wyparcie z powierzchni.

Bakterie zawarte w detergentach nie są chorobotwórcze, nie wytwarzają biofilmów i  wydzielają enzymy rozkładające biofilmy wytworzone przez bakterie chorobotwórcze. Pozbawione biofilmu mikroorganizmy warunkowo patogenne (stają się chorobotwórcze ze wzrostem ich liczby lub odsetka w stosunku do normalnej flory) i patogenne przegrywają w rywalizacji o pożywienie, a ich liczba naturalnie zmniejsza się.

Produkty PIP nie mają żadnego bezpośredniego działania biobójczego na inne bakterie.

Ponadto  nie powodują zwiększenia oporności wśród patogennych mikroorganizmów.

Mechanizm działania oparty jest  na zasadzie „konkurencyjnego hamowania (represji)” w połączeniu z wpływem na dysocjację patogennych organizmów poprzez zdolność „wyczuwania kworum”.

Zasada działania probiotycznego metodą „konkurencyjnego wypierania” polega na tym, że na  powierzchnię czyszczoną nanosi się warstwa bakterii probiotycznych, co prowadzi do ich natychmiastowego rozprzestrzeniania się. Szybko wchłaniają pozostałości resztek pokarmowych (w tym martwe substancje organiczne, drogą nekrotrofii), nie pozostawiając niczego potencjalnym patogennym najeźdźcom, którzy szukają siedliska i pożywienia.

Oprócz konkurencyjnego wypierania wpływa również na „poczucie kworum” Quorum sensing . To ostatnie jest niezwykle szybkim sposobem komunikacji bakterii między cząsteczkami sygnałowymi. Jak tylko bakterie probiotyczne zostaną wprowadzone na powierzchnię, patogenne organizmy, posiadające zdolność „wyczuwania kworum”, wysyłają sobie nawzajem wiadomość o wystąpieniu niekorzystnych warunków, pozostawiając je w biernym stanie metabolicznym.

Powierzchnie gładkie, na poziomie mikroskopowym, są w rzeczywistości nierównościami wzniesieniami i obniżeniami , które z biegiem czasu wypełniają się bio-filmem tworzącym szkodliwe bakterie. Warstwy biofilmu chronią te patogeny i wirusy, a także zatrzymują brud. Środki dezynfekujące niszczą tylko górną warstwę bakterii. To co pozostaje w kilka minut po wyschnięciu środka dezynfekującego – to otwarta niezabezpieczona przestrzeń pełna martwych bakterii, które są źródłem pożywienia dla ocalałych  bakterii chorobotwórczych, ogrodzonych bio-filmem. Dlatego środki dezynfekujące są, w porównaniu do produktów HURACLEAN, rozwiązaniem tymczasowym i niebezpiecznym.

Nie, najlepsze wyniki z naszymi produktami uzyskuje się, gdy nie jest prowadzana dezynfekcja. W zakładach opieki zdrowotnej, w przypadkach, gdy określone wymogi warunkują stosowanie dezynfekcji (np. MRSA), zalecamy natychmiastowe po dezynfekcji zastosowanie probiotyków  w celu ustabilizowania sytuacji mikrobiologicznej.

Produkty HURACLEAN są całkowicie bezpieczne. Żadna odzież ochronna nie jest wymagana, a kontakt ze skórą nie powoduje żadnych negatywnych skutków.

Kultury probiotyczne stosowane w produktach PIP są przedstawicielami rodzaju Bacillus i należą do klasy bezpieczeństwa biologicznego nr 1, zgodnie z amerykańską klasyfikacją kultur bakteryjnych (ACCM). Niektórym rodzajom probiotycznych mikroorganizmów typu Bacillus przypisano etykietę „Ogólnie uznawane za bezpieczne” przez Departament ds. Żywności i Leków USA i jako taki można go używać dla potrzeb ludzi bez żadnego zagrożenia.

Bakterie, wchodzące w skład PIP należą do grupy probiotyków tworzących przetrwalniki, z jakich powstały setki produktów farmaceutycznych i spożywczych do spożycia przez ludzi. Oprócz amerykańskiej klasyfikacji typów kultur, producent przeprowadził serię testów we współpracy z niezależnymi akredytowanymi laboratoriami. Wszystkie produkty zostały certyfikowane jako „bezpieczne w użyciu”.

Wszystkie spory bakteryjne stosowane w PIP produktach HURACLEAN  to naturalnie występujące zarodniki, które nie zostały przetworzone przez technologię genową lub rekombinowaną (nie są genetycznie modyfikowane, NIE GMO).

Bakterie probiotyczne w produktach kolonizują otaczające środowisko i tworzą stabilne i zdrowe środowisko mikrobiologiczne. Utrzymują swoją aktywność przez kilka dni, a częste dodawanie „nowych” bakterii jest wymagane w celu utrzymania optymalnych rezultatów. Nie zalecamy przerwy dłuższej niż 7 dni.

Użycie zbyt skoncentrowanych probiotyków myjących doprowadzi do większej liczby pożytecznych bakterii na danej powierzchni. To z kolei doprowadzi do bardziej korzystnych i długotrwałych efektów.

Biorąc pod uwagę obecność bakterii probiotycznych w produktach zaleca się przechowywanie w temperaturze 10-30 ° C. Chronić przed  bezpośrednim działaniem światła słonecznego.